هنگامی که از یک سیستم یکپارچه برای امور بسیار مهمی مانند حسابداری و تأمین سفارش‌ها استفاده می‌کنید و می‌خواهید بررسی کنید که هرگونه تغییری که در سیستم ایجاد می‌کنید – چه ویژگی‌ها یا فرآیندهای جدید باشد، یا حتی تغییراتی در رول سنتر یا صفحات مختلف باشد – باید مطمئن شوید که عملکرد سیستم شما را کاهش نخواهد داد و هیچ گونه مشکلی در پی ندارد. در این مورد امکان مهمی که مایکروسافت برای کاربران خود ایجاد کرده، محیط آزمایشی sandbox است که میتواند ریسک‌های تغییرات پیش بینی نشده را به حداقل برساند و توسعه سیستم و آموزش کاربران را با کمترین مشکلات به نتیجه مطلوب برساند. در این مطلب کاربردهای اساسی و ارزش محیط های sandbox را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
اکنون، بیایید در مورد جنبه متفاوتی از سیستم صحبت کنیم که به مدیریت و راهبری سیستم و لایسنس آن وابسته است: استفاده از محیط‌های sandbox، که در حکم محیط‌های آزمایشی برای همه چیزهایی هستند که می‌خواهید تغییر دهید یا به محیط عملیاتی خود اضافه کنید.
محیط های Sandbox
وقتی در Business Central کار می کنید، از یک لینک وب که به یک محیط و سرور متصل است، استفاده می کنید. این محیط یا یک محیط تولیدی یا عملیاتی خواهد بود که سوابق داده های مالی (وسایر داده‌های عملیاتی) واقعی و لایو شما را بصورت برخط نگه می دارد یا یک محیط sandbox که می توانید در آن آزمایش و تست کنید. شما یک محیط عملیاتی و حداکثر سه محیط sandbox دارید که میتواند هر نسخه‌ای از سوابق داده‌های مالی یا سایر ماژول‌های سیستم را که برای آزمایش و پیاده‌سازی توسعه داده‌اید، نگهداری کند. برای جلوگیری از هرگونه سردرگمی هنگام کار در این محیط‌ها، بهتر است محیط های sandbox خود را با عنوانی مانند «شرکت نمونه آزمایشی» به وضوح شناسایی و تعریف کنید.
شما می‌توانید در هر زمانی درخواست ایجاد یک محیط محیط sandbox را بدهید، اما مهم است که در نظر داشته باشید که باید ظرفیت داده در سرور و زیرساخت‌های شما وجود داشته باشد تا sandbox ایجاد شود. اگرچه یک ادمین یا کاربر با سطح دسترسی و لایسنس مناسب می تواند sandbox ایجاد کند، پارتنر پیاده سازی یا پشتیبان شما نیز می تواند این کار را برای شما انجام دهد، به خصوص در این موارد:
نصب نرم افزار: مواردی مانند Add on ها و افزونه ها باید هنگام نصب نرم افزار و قبل از شروع استفاده از آن در محیط عملاتی آزمایش و تست شود. این یک استفاده بسیار رایج از sandbox است.
توسعه سفارشی: اگر پارتنر ERP شما در حال ایجاد تغییرات سفارشی در سیستم شما است، آنها باید در محیط sandbox شما ایجاد و آزمایش کنند و سپس به محیط عملاتی لایو انتقال پیدا کنند.
به‌روزرسانی‌های مایکروسافت: آپدیت‌های مایکروسافت تحت عنوان Waves های آپدیت، دو بار در سال عرضه می‌شود و از آنجایی که اغلب شامل تغییرات بزرگ و یا متعدد می‌شود، توصیه می‌شود فرآیندهای خود را با جدیدترین به‌روزرسانی‌ها قبل از اینکه به محیط تولید و عملیاتی منتقل شوند، در محیط sandbox آزمایش کنید. پارتنر ERP شما همچنین میتواند به شما کمک کند تا بفهمید که آیا ویژگی‌ها و عملکردهای جدید به خوبی برای شما کار می‌کنند یا خیر، آنها را به شما آموزش می‌دهد و به شما کمک می‌کند این قابلیت‌های به روز و جدید را در فرآیندهای خود پیاده‌سازی و اجرایی کنید.
ادمین میتواند مرکز مدیریت Business Central Dynamics 365 را برای مشاهده جزئیات هر محیط شما باز کند. در فهرست محیط‌های در دسترس، یک نمای کلی از محیط های تولید و sandbox خود را مشاهده خواهید کرد:
کافی است نام محیط را انتخاب کنید و می توانید جزئیات آن را ببینید.
در داخل هر محیط جایی است که ادمین میتواند همه به‌روزرسانی‌های ویژگی‌های موجود را ببیند، ویژگی‌های فعال/غیرفعال‌شده را ببیند و به‌روزرسانی‌ها را در بخش مدیریت ویژگی‌ها اعمال کند. این یک مکان عالی برای شناسایی مواردی است که می خواهید در sandbox خود آزمایش کنید و همچنین آنچه قبلاً در محیط تولید خود فعال کرده اید.
با محیط های عملیاتی و sandbox ، شما بین فضای لایو و آزمایشی خود مرزهای جداگانه دارید. تهیه و ایجاد این موارد بسیار آسان است، اما باید توجه داشت تعداد زیادی از شرکت‌ها یا محیط‌های کپی ممکن است ظرفیت پایگاه داده شما را پر کنند. ما قویاً توصیه می‌کنیم که آموزش و آزمایش در sandbox انجام شود، که دقیقاً برای همین هدف در نظر گرفته شده‌اند و به هیچ وجه بر توانایی شما در استفاده از سیستم برای فرآیندهای تجاری و عملیاتی تأثیر نمی‌گذارند. می‌توانید سناریوهای مختلف و تراکنش‌ها را تکرار کنید، ویژگی‌های جدید و موارد دیگر را در محیط sandbox امتحان کنید، سپس زمانی که مطمئن شدید روی استفاده‌های فعلی سیستم شما تأثیری نمی‌گذارند، آنها را به محیط تولید و لایو خود بیاورید.
